Ik geloof

dat het voorlopig wel opgelost is, dát geloof ik en verder rest er vooral geloof in mezelf.

Je ziet ze al aankomen. De ene figuur zag eruit zoals het typetje bij Van Kooten en de Bie, waarbij de Bie steeds een oud-leraar Duits speelde. Maar deze man was wel blijer. Veel blijer. Dat zag je aan zijn hele gezicht. Sterker nog, je kon de blijdschap met paplepels van zijn geloofsgelaat afscheppen. Heel ontspannen en met langzame bewegingen huppelde hij richting de voordeur, waarbij zijn ogen geen detail oversloegen. Want wat zijn er een fraaie dingen te zien in de wereld!

Neem nou zo'n geranium. Ziet er wat simpel en toch vrolijk uit, maar ondertussen staat ie wel stiekem wortels van jouw aarde te maken. Of de aarde van ehm.. dinges, hoe heet die gast waar ze in geloven nou! Ja! God, dat is 'm. Zelf zie ik het als mijn aarde, want ik moest er immers voor betalen in de winkel. Het heet daar niet voor niets Welkoop. Anders noemden ze het wel Hoefniekoopniemaggratishebwel of zo. Maar ja, dat is weer zo'n lange url, dus dat schiet allemaal niet op, dus vandáár dat ze het Welkoop noemen. Dat hebben ze slim bekeken, want ik zag er daadwerkelijk mensen artikelen in een kar plaatsen en nadien afrekenen.

Terug naar de gelovige oud-leraar Duits.

Hij zag dus van alles en keek steeds vrolijker, tót hij dus 2x bij mij op de bel drukte. Ten 1e staat er op de sticker op de brievenbus te lezen dat iedereen met ongeadresseerde troep op kan bokken, dus lijkt het mij duidelijk dat je dan ook niet met smart zit te wachten op de zoveelste figuur die zijn sprookjesidealen live ten toon komt spreiden. Ten 2e hing ie 2 x aan de bel. 2x! Waarom? Gaan die gelovigen er bij voorbaat vanuit dat je doof bent omdat je ook niet wil luisteren naar hun oh zo geweldige verlossingstheorie? Tieft een eind op met je 2x bellen. Of dachten ze dat ze bij Dirk en Desiree Tweekeerbellen aan de deur stonden. Nou goed, het is heel simpel: Dat mot ik niet. Hun geloof niet en 2x bellen ook niet.

Dus ruk ik die deur open en schreeuw: Als je één keer aan die bel gaat hangen hoor ik je godv$%#%&!!@#! ook wel já!

Dat hielp enórm. Ineens keek hij niet zo blij meer. Eigenlijk meer sikkeneurig. Het was voor een microseconde net dat typetje van de Bie zelf. Het was 'm exact nu die hippiegrijns van zijn sprookjesdramharses was gevallen. Hij maakte zonder nog iets te zeggen rechtsomkeert en struikelde bijkans over de mini geloofsprediker in opleiding die in alle schaamte en gebogen hoofd slaafs achter zijn meester aan bleef sjokken richting vers te verkennen voordeuren. De mini religiepusher had een pak aan waarin hij eruit zag als een uitgewrongen ouwe pluizige badhanddoek en of hij het verplicht aan moest trekken van zijn moeder, omdat hij aan de baan van zijn leven was begonnen. Leuren voor de hoogste baas, hoe koel is dat!

Iets in mij zegt dat hij de ganse terugweg die met zachte tred edoch gepaste spoed werd afgelegd, er overpeinzingen zijn geweest op geloofsgebied. Dikke kans dat hij tegen zijn mams zei:

Joh mam, ik geloof er niet meer in, geloof ik.


Hou dat geloof nou eens voor jezelf, dan is iedereen blij!